Wel leren, geen lesje

Het is hartje winter en weer tijd om de jaarlijkse knotwilg-snoeiactie uit te voeren. Op weg naar de schuur om de kettingzaag te pakken, bedenk ik mij dat enkele maanden terug de oude het heeft begeven na jaren trouwe dienst. Hoe nu verder? Een andere lijkt mij de oplossing.

‘Ik wil graag een kettingzaag kopen” begin ik in de winkel. “Dan bent u aan het goede adres en wat verwacht u van die zaag?” opent de verkoper. “Ahhh, dat die zaagt!” merk ik scherp op. Met “Hoe dik zijn de stammen?” en “Voor professioneel gebruik?” maakt de verkoper duidelijk dat er meer is dan alleen zagen.

Na het bepalen van het type kettingzaag vervolgt de verkoper met het over de toonbank gooien van allerlei veiligheidskleding en -voorschriften. “Natuurlijk, heb ik eerder gezaagd” zeg ik, wetende dat ik weinig zin heb in zoveel veiligheid dat je niet meer aan het zagen toekomt. Het leven mag toch nog wel iets risico voortbrengen! Bovendien heb ik geen zin in een lesje over onveilige doe-het-zelvers.

“U krijgt van mij een inlogcode voor een leuke online cursus ‘veilig zagen’ en als u die hebt gemaakt, komt u weer terug en geef ik u korting op de zaag.” sloot de verkoper af. Zonder zaag, maar met inlogcode keerde ik huiswaarts. De cursus was uitstekend en gaf een geweldig inzicht in het voorkomen van levensbedreigende situaties. Met het kenniscertificaat snelde ik terug naar de winkel en schafte mijn kettingzaag aan met korting.

“Oh ja, doe er ook een veiligheidsbroek, een veiligheidsjas, een veiligheidshelm, veiligheidshandschoenen en veiligheidslaarzen bij” verzocht ik zo nonchalant mogelijk, want ik had toch wat geleerd over veiligheid.